تست سرعت تایپ

تا پایان قرن بیستم، متون بر روی ماشین‌های چاپ مکانیکی خاص چاپ می‌شدند و تنها در دهه 80 به تدریج جایگزین دستگاه‌های الکترونیکی شدند.

کامپیوترهای شخصی که قبلاً در مونتاژ اولیه بودند عملکرد تایپ کردن (روی صفحه کلید) را داشتند، با امکان چاپ بعدی آنها - در دستگاه های جانبی (چاپگرها). وقتی توده‌های وسیع به رایانه‌های شخصی دسترسی پیدا کردند، نیاز به ماشین‌های چاپ به خودی خود از بین رفت.

اما اگر دومی نبود، معلوم نیست که آیا روش الفبایی برای وارد کردن اطلاعات متعاقباً اختراع می شد یا نه، و صفحه کلیدهای مدرن چگونه به نظر می رسیدند. بنابراین، هنگام صحبت در مورد تایپ/چاپ متون، ابتدا باید تاریخچه ماشین های چاپ را به خاطر بسپارید.

تاریخچه ماشین تحریر

اولین بار برای بازتولید متون و نقاشی ها روی کاغذ و منسوجات با چاپ در چین باستان آغاز شد. این را یافته‌های باستان‌شناسی در شرق آسیا و متعلق به قرن سوم پس از میلاد نشان می‌دهد. آثار باستانی مهر و موم شده اخیر در مصر باستان پیدا شده است. سن آنها بیش از 1600 سال است. ما در مورد پاپیروس ها و پارچه های حفظ شده با کتیبه ها و تصاویر چاپ شده روی آنها صحبت می کنیم.

اگر ما در مورد چاپ کتاب کامل صحبت کنیم - نه تکه به تکه، بلکه انبوه (با استفاده از تمبر / الگوها)، پس در دوره از قرن 6 تا 10 اختراع شد. نویسندگی این اختراع نیز به چینی ها تعلق دارد، و اولین چاپ شده از چین که تا به امروز باقی مانده است، یک کپی روی چوب از الماس سوترای 868 است.

برای قرن‌ها، فقط سازمان‌های بزرگ، اغلب دولتی و مذهبی به چاپ متون مشغول بودند و برای مردم عادی این هنر بسیار گران و غیرقابل دسترس بود. وضعیت تنها در قرن 18 شروع به تغییر کرد، زمانی که اولین حق ثبت اختراع برای ماشین تحریر قابل حمل در انگلستان صادر شد. بسیاری از مهندسان اروپایی در طراحی چنین ماشین‌هایی مشغول بودند: دقیقاً مشخص نیست که نویسنده این ایده دقیقاً متعلق به چه کسی است.

اما کاملاً مسلم است که اولین موفقیت تجاری (گسترده در میان توده ها) ماشین تحریر Scholes and Glidden بود که به "رمینگتون 1" نیز معروف است. مجهز به صفحه کلید QWERTY، در سال 1873 در انگلستان ارائه شد و آغاز توسعه بیشتر مکانیزم های چاپ بود.

خیلی زودتر، در سال 1808، مکانیزم چاپ سریع توسط مکانیک ایتالیایی Pellegrino Turri، که به خاطر اختراع کاغذ کربنی نیز مشهور است، معرفی شد. دستگاه Turri تا به امروز باقی نمانده است، اما اسناد کاغذی چاپ شده روی این دستگاه باقی مانده است.

ماشین‌های تایپ چارلز وتستون، که او در دهه 1850 اختراع کرد، اما ثبت اختراع نکرد یا به تولید انبوه نرسید، نیز زنده نمانده است. بنابراین، تنها نمونه باقی مانده «رمینگتون 1» است، اگرچه تاریخ می گوید که او نور را تنها 150-170 سال پس از اختراع اولین ماشین تحریر (اما نه بازمانده) دید.

در اواسط قرن بیستم، برق به نیروی محرکه اصلی تبدیل شد، اولین مدل های الکترومکانیکی ماشین تحریر ظاهر شد. در سال 1973 مدل IBM Correcting Selectric با عملکرد تصحیح اشتباهات تایپی منتشر شد. این به شما امکان می‌دهد کالسکه را به عقب ببرید و روی چاپ‌ها با جوهر سفید رنگ کنید و سپس نویسه‌های جدید را در بالای آن اعمال کنید.

مرحله جدید

دوران الکترومکانیک در چاپ زیاد طول نکشید: در سال 1984 استاندارد چاپ از رایانه شخصی IBM استاندارد شده و در سطح جهانی توزیع شد. ماشین‌های تحریر در همه جا با کامپیوترهای شخصی با صفحه کلید XT مجهز به 83 کلید جایگزین شدند.

آنها می توانستند حالت ورودی را تغییر دهند، که امکان جابجایی بین حروف بزرگ و کوچک را فراهم می کرد. در سال 1986، صفحه کلیدهای XT ابتدا با دستگاه های DIN و سپس با کیبوردهای مدل M با 101 تا 106 کلید جایگزین شدند. پورت اتصال با PS / 2 جایگزین شد و دکمه های Windows و Menu برای اولین بار در میان کلیدها ظاهر شدند.

صفحه‌کلیدهای مدرن با درگاه اتصال USB در دسترس هستند و علاوه بر کیبوردهای استاندارد، کلیدهای چندرسانه‌ای اضافی نیز دارند. به عنوان مثال، دکمه های افزایش و کاهش صدا، جستجو، به روز رسانی و غیره. چاپ متون روی آنها تا حد امکان ساده و راحت است. سیگنال ها تقریباً فوراً به رایانه شخصی منتقل می شوند که به شما امکان می دهد سرعت تایپ را تا 300-400 کاراکتر در دقیقه افزایش دهید. رکورد سرعت در حال حاضر متعلق به میخائیل شستوف است که با استفاده از تایپ لمسی 940 کاراکتر در دقیقه تایپ کرد.

هنوز کسی نتوانسته به این رکورد دست یابد و از آن فراتر رود، اما این ضروری نیست. کافی است 200-300 کاراکتر در دقیقه تایپ کنید تا یک تایپیست خوب در نظر گرفته شوید و همیشه می توانید سرعت تایپ خود را با یک تست آنلاین رایگان تست کنید.

می توانید به صورت دوره ای از آن عبور کنید تا دینامیک را مشاهده کنید. توانایی تایپ سریع و دقیق متون یک مهارت مفید است که باعث صرفه جویی در زمان و تلاش می شود و همچنین توسط کارفرمایان قدردانی می شود.