آزمایش سرعت تایپ
تا پایان قرن بیستم، متون با ماشین‌های تحریر مکانیکی خاصی تایپ می‌شدند و تنها در دهه ۱۹۸۰ بود که این دستگاه‌ها به تدریج با تجهیزات الکترونیکی جایگزین شدند.
رایانه‌های شخصی از همان ابتدا دارای قابلیت ورود متن (از طریق صفحه‌کلید) و امکان چاپ آن بر روی دستگاه‌های جانبی (چاپگرها) بودند. با در دسترس قرار گرفتن رایانه‌های شخصی برای عموم، نیاز به ماشین‌های تحریر به‌طور طبیعی از بین رفت.
اما اگر ماشین‌های تحریر هرگز وجود نداشتند، مشخص نبود که آیا روش ورودی الفبایی-عددی بعدها اختراع می‌شد و صفحه‌کلیدهای امروزی چه شکلی داشتند. بنابراین، هنگام صحبت درباره تایپ و چاپ متون، ابتدا باید تاریخچه ماشین تحریر را به یاد آورد.
تاریخچه ماشین تحریر
برای اولین بار، متون و تصاویر در چین باستان بر روی کاغذ و پارچه از طریق چاپ تکثیر شدند. این موضوع با کشفیات باستان‌شناسی در آسیای شرقی که به قرن سوم میلادی بازمی‌گردد، تأیید شده است. نمونه‌های بعدی چاپ در مصر باستان کشف شده‌اند که بیش از ۱۶۰۰ سال قدمت دارند. این نمونه‌ها شامل پاپیروس‌ها و پارچه‌هایی هستند که دارای نوشته‌ها و تصاویر چاپ‌شده‌اند.
اگر از چاپ گسترده کتاب‌ها صحبت کنیم (نه نسخه‌های تکی بلکه با استفاده از مهرها یا قالب‌ها)، این روش بین قرون ششم تا دهم میلادی اختراع شد. این اختراع نیز به چینی‌ها نسبت داده می‌شود و قدیمی‌ترین سند چاپی باقی‌مانده از چین نسخه‌ای حکاکی‌شده از سوترای الماس مربوط به سال ۸۶۸ میلادی است.
برای قرن‌ها، چاپ متون فقط در اختیار مؤسسات بزرگ، عمدتاً دولتی یا مذهبی بود، در حالی که برای مردم عادی بسیار پرهزینه و دست‌نیافتنی بود. این وضعیت تنها در قرن هجدهم تغییر کرد، زمانی که اولین حق ثبت اختراع برای یک ماشین تحریر قابل حمل در انگلستان اعطا شد. مهندسان اروپایی بسیاری بر روی چنین ماشین‌هایی کار کردند و مشخص نیست که چه کسی دقیقاً مخترع اصلی آن بوده است.
آنچه مسلم است این است که اولین ماشین تحریر تجاری موفق (و به‌طور گسترده مورد استفاده) مدلی بود که توسط شولز و گلیدن توسعه داده شد و به نام رمینگتون ۱ شناخته می‌شود. این مدل که به صفحه‌کلید QWERTY مجهز بود، در سال ۱۸۷۳ در انگلستان معرفی شد و پایه‌ای برای توسعه بیشتر مکانیزم‌های تایپ ایجاد کرد.
خیلی پیش‌تر، در سال ۱۸۰۸، مکانیک ایتالیایی، پلگرینو توری، مکانیزمی با قابلیت چاپ سریع ارائه داد. او همچنین به عنوان مخترع کاغذ کاربن شناخته می‌شود. اگرچه ماشین توری تا به امروز باقی نمانده است، اما اسنادی که با آن چاپ شده‌اند هنوز وجود دارند.
ماشین‌های تحریری که چارلز ویتستون در دهه ۱۸۵۰ توسعه داد نیز باقی نمانده‌اند، زیرا او هیچ‌گاه آن‌ها را ثبت اختراع نکرد یا به تولید انبوه نرساند. بنابراین، تنها مدلی که حفظ شده است رمینگتون ۱ است، اگرچه تاریخ نشان می‌دهد که اولین ماشین‌های تحریر در واقع ۱۵۰ تا ۱۷۰ سال پیش از آن اختراع شده بودند.
تا اواسط قرن بیستم، برق به نیروی محرک اصلی تبدیل شد و اولین ماشین‌های تحریر الکترومکانیکی ظاهر شدند. در سال ۱۹۷۳، مدل IBM Correcting Selectric با قابلیت تصحیح اشتباهات معرفی شد. این مدل امکان حرکت سر چاپ به عقب و پوشاندن کاراکترهای نادرست با جوهر سفید را قبل از چاپ مجدد کاراکترهای صحیح فراهم می‌کرد.
دوره جدید
عصر ماشین‌های تحریر الکترومکانیکی طولانی نبود: در سال ۱۹۸۴، استاندارد چاپ IBM PC در سراسر جهان پذیرفته شد. ماشین‌های تحریر به تدریج جای خود را به رایانه‌های شخصی مجهز به صفحه‌کلیدهای XT با ۸۳ کلید دادند.
این صفحه‌کلیدها امکان تغییر حالت ورودی را فراهم می‌کردند و تعویض بین حروف بزرگ و کوچک را آسان‌تر می‌کردند. تا سال ۱۹۸۶، صفحه‌کلیدهای XT ابتدا با دستگاه‌های DIN و سپس با صفحه‌کلیدهای Model M که دارای ۱۰۱ تا ۱۰۶ کلید بودند جایگزین شدند. پورت اتصال به PS/2 تغییر یافت و برای اولین بار کلیدهای Windows و Menu ظاهر شدند.
صفحه‌کلیدهای مدرن از طریق USB متصل می‌شوند و علاوه بر کلیدهای استاندارد، شامل دکمه‌های چندرسانه‌ای اضافی مانند تنظیم صدا، جستجو، تازه‌سازی صفحه و غیره هستند. تایپ کردن با آن‌ها به حداکثر راحتی رسیده است. سیگنال‌ها تقریباً بلافاصله به رایانه منتقل می‌شوند که امکان تایپ با سرعت ۳۰۰ تا ۴۰۰ کاراکتر در دقیقه را فراهم می‌کند. رکورد فعلی سرعت تایپ متعلق به میخائیل شستوف است که با استفاده از روش تایپ کور ۹۴۰ کاراکتر در دقیقه تایپ کرده است.
تا کنون کسی این رکورد را نشکسته است، اما این هم ضروری نیست. تایپ با سرعت ۲۰۰ تا ۳۰۰ کاراکتر در دقیقه کافی است تا فرد به عنوان تایپیست ماهر شناخته شود و همیشه می‌توان سرعت تایپ را با یک تست آنلاین رایگان بررسی کرد.
شما می‌توانید این تست را به طور منظم انجام دهید تا پیشرفت خود را پیگیری کنید. مهارت تایپ سریع و بدون اشتباه یک مهارت مفید است که زمان و انرژی را صرفه‌جویی می‌کند و توسط کارفرمایان بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد.
